Από τις πληγές, που κατ’ αυτόν τον τρόπο προκαλούνται στον κορμό του δένδρου, βγαίνει μια παχύρευστη και ρητινώδης ουσία, η τρεμιντίνα, που είναι παρόμοια με τη μαστίχα και έχει σκούρο χρώμα. Η τρεμιντίνα συλλέγεται από και τοποθετείται σε ειδικά δοχεία. Στην αρχή είναι υποκίτρινη και παχύρευστη, αλλά όταν καθαριστεί και βραστεί μέσα σε ειδικό καζάνι σε σιγανή φωτιά, όπου ανακατεύεται συνέχεια, αποβάλλει μεγάλη ποσότητα αιθέριου ελαίου, ρευστοποιείται και αποκτά χρώμα γαλακτώδες.
Στη συνέχεια σουρώνεται με κατάλληλο ύφασμα μέσα σε ξύλινη σκάφη που περιέχει μεγάλη ποσότητα νερού. Ακολούθως πλάθεται για αρκετή ώρα μέχρις ότου το χρώμα της από υποκίτρινο αρχίσει να γίνεται άσπρο. Το νερό ανανεώνεται διαρκώς ώστε να είναι πάντοτε κρύο. Με την κατεργασία που υφίσταται η τρεμιντίνα γίνεται συνεχώς πιο άσπρη και πιο ελαστική.
Παλιά Μέθοδος παρασκευής:
Η ολόλευκη πλέον ουσία αφήνεται να κρυώσει και μετά κόβεται σε μικρά ομοιόμορφα κομμάτια, τα οποία τοποθετούνται σε ειδικό περιτύλιγμα και ως τέτοια διατίθενται στην αγορά και είναι γνωστή ως η περίφημη και περιζήτητη ΠΙΣΣΑ ΠΑΦΙΤΙΚΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ.